Vesvein – nowa formuła w terapii przewlekłej niewydolności żylnej

Czy przewlekła niewydolność żylna wymaga nowego podejścia?

Przewlekła niewydolność żylna (CVD) to powszechny problem zdrowotny dotykający 5-33% dorosłych, częściej występujący u kobiet niż u mężczyzn. Szacuje się, że 17% mężczyzn i aż 40% kobiet doświadczy niewydolności żylnej wraz z wiekiem, co wynika ze zwiększonego ciśnienia naczyniowego w kończynach dolnych. Dysfunkcja śródbłonka naczyniowego odgrywa kluczową rolę w jej patogenezie, prowadząc do zaburzeń regulacji napięcia naczyń, procesów zapalnych i degradacji macierzy pozakomórkowej. Najnowsze badania wskazują na potencjał nowej kombinacji naturalnych ekstraktów w łagodzeniu objawów CVD poprzez wielokierunkowe działanie na mechanizmy komórkowe i molekularne.

Komórki śródbłonka są kluczowe dla utrzymania zdrowia i zapobiegania chorobom poprzez regulację funkcji naczyń krwionośnych, procesów zapalnych, oksydacyjnych i krzepnięcia za pomocą specyficznych receptorów na ich powierzchni. Śródbłonek wpływa na napięcie naczyń krwionośnych, wytwarzając i wydzielając substancje rozszerzające naczynia, takie jak tlenek azotu (NO), które są niezbędne do utrzymania optymalnego napięcia naczyniowego w warunkach patologicznych. Zmniejszona biodostępność NO sprzyja aktywacji komórek mięśni gładkich i rekrutacji komórek immunologicznych, co z kolei wpływa na dysfunkcję komórek śródbłonka w regulacji napięcia naczyniowego.

Próba synergii składników – czy Vesvein to rewolucja w terapii CVD?

Naukowcy z Włoch opracowali i przebadali nową formułę o nazwie Vesvein, zawierającą kombinację diosminy z hesperydyną, ekstraktu z Ruscus aculeatus, bromeliny i ekstraktu z Ananas comosus. Ich celem było określenie, czy ta kombinacja może skuteczniej modulować procesy zapalne, stres oksydacyjny i dysfunkcję śródbłonka w porównaniu z pojedynczymi składnikami i dostępnymi komercyjnymi produktami.

“Nasze badanie miało na celu zbadanie potencjału diosminy/hesperydyny, Ruscus aculeatus, bromeliny i Ananas comosus w modulowaniu stanu zapalnego, stresu oksydacyjnego, dysfunkcji śródbłonka i napięcia żylnego poprzez komplementarne działanie ich mechanizmów” – piszą autorzy badania.

Jakie właściwości wykazują kluczowe składniki formuły?

Każdy z tych składników ma udokumentowane działanie w kontekście chorób naczyniowych. Diosmina, często stosowana w połączeniu z hesperydyną, zwiększa napięcie żylne, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, zwiększa drenaż limfatyczny i wykazuje właściwości przeciwzapalne. Badania empiryczne wykazały, że podawanie mikronizowanych flawonoidów, takich jak mikronizowana oczyszczona frakcja flawonoidowa (MPFF), znacznie łagodzi objawy związane z CVD, w tym ból, obrzęk i uczucie ciężkości w kończynach dolnych. Proces mikronizacji zwiększa biodostępność, czyniąc interwencje terapeutyczne bardziej skutecznymi nawet przy zmniejszonych dawkach.

Ekstrakt z Ruscus aculeatus zawiera aktywne związki takie jak ruskogenina, neuroruskogenina i różne inne saponiny. Jednym z jego głównych działań jest aktywność naczynioskurczowa, przypisywana agonistycznemu oddziaływaniu z receptorami adrenergicznymi α-1 i α-2 zlokalizowanymi w ścianie naczyniowej oraz ułatwianiu uwalniania noradrenaliny z zakończeń nerwów adrenergicznych. Literatura wskazuje, że ekstrakt z Ruscus aculeatus ma znaczący wpływ na struktury żylne, naczynia limfatyczne i sieci naczyń włosowatych. Istotną zaletą stosowania ekstraktu z Ruscus aculeatus jest jego zdolność do hamowania zwiększonej przepuszczalności ściany naczyniowej, procesu mediowanego przez histaminę.

Bromelina, kompleksowa mieszanina enzymów proteolitycznych ekstrahowanych głównie z łodygi i owoców ananasa, wykazuje godne uwagi właściwości przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Te cechy są badane poprzez aktywację szlaków, które ułatwiają degradację białek zapalnych i łagodzą akumulację fibryny w uszkodzonych strukturach żylnych, poprawiając w ten sposób drenaż limfatyczny i mikrokrążenie.

Jakie efekty wykazuje formuła w nowoczesnych modelach in vitro?

W badaniu zastosowano zaawansowane modele in vitro, w tym trójwymiarowy model bariery jelitowej i model żylny. Początkowo naukowcy przeprowadzili analizę przesiewową różnych stężeń każdego składnika, aby określić optymalne dawki do dalszych badań. Co ciekawe, najniższe testowane stężenia okazały się najbardziej efektywne. W przypadku diosminy/hesperydyny było to 450:50 mg, dla Ruscus aculeatus – 37,5 mg, bromeliny – 75 mg, a dla ekstraktu z Ananas comosus – 5 mg.

Badacze przetestowali działanie formuły Vesvein zarówno w standardowej dawce, jak i w podwójnej (Vesvein Double Administration), porównując jej efekty z pojedynczymi składnikami oraz dostępnym komercyjnie produktem. Wyniki były imponujące – kombinacja składników, zwłaszcza w podwójnej dawce, wykazała znacznie silniejsze działanie ochronne i przeciwzapalne niż pojedyncze substancje czy produkt komercyjny.

Na poziomie jelitowym, Vesvein i Vesvein Double Administration zwiększały żywotność komórek, poprawiały integralność bariery jelitowej i znacząco podnosiły ekspresję białek połączeń ścisłych (tight junctions) – klaudyny-1, okludyny i ZO-1. Te trzy białka są szczególnie ważne, ponieważ ZO-1 ułatwia połączenie klaudyny i okludyny z cytoszkieletem, służąc jako wiarygodne wskaźniki optymalnej funkcji bariery jelitowej. Ponadto, Vesvein i Vesvein Double Administration zachowywały integralność nabłonka i ułatwiały wymianę jonów przez barierę jelitową, co wskazuje, że te formulacje mogą przenikać przez monowarstwę komórek bez wywierania szkodliwego wpływu na nabłonek lepiej niż produkt komercyjny.

Czy efekty w modelu in vitro mają znaczenie kliniczne?

Czy te wyniki mają znaczenie kliniczne? Zdecydowanie tak, ponieważ sugerują, że nowa formuła może być bezpiecznie podawana doustnie i skutecznie wchłaniana przez przewód pokarmowy. Należy jednak pamiętać, że oprócz zaobserwowanych efektów biologicznych, należy również wziąć pod uwagę potencjalne interakcje metaboliczne i jelitowe składników flawonoidowych. Diosmina i jej aktywny metabolit, diosmetyna, mogą hamować różne enzymy metaboliczne, szczególnie izoformy cytochromu P450 i transportery leków, chociaż znaczenie in vivo wydaje się być ograniczone. Mechanizmy te mogą wpływać na metabolizm leków o wąskim oknie terapeutycznym i wchłanianie innych składników odżywczych. Ponadto, badania przedkliniczne wykazały, że hesperydyna moduluje jelitową absorpcję glukozy poprzez hamowanie transporterów SGLT1 i GLUT2, co sugeruje możliwy wpływ na wchłanianie węglowodanów.

Jednak najbardziej obiecujące wyniki dotyczyły działania preparatu na komórki śródbłonka naczyniowego. W modelu symulującym warunki niewydolności żylnej (poprzez ekspozycję na KCl), Vesvein Double Administration wykazał zdolność do:

Jakie są molekularne mechanizmy naprawcze w terapii CVD?

1. Zwiększenia żywotności komórek śródbłonka o około 34% w porównaniu do produktu komercyjnego

2. Poprawy produkcji ATP o 1,72 raza w porównaniu do uszkodzenia wywołanego przez KCl

3. Znaczącego zmniejszenia produkcji reaktywnych form tlenu (ROS) i zwiększenia poziomów enzymów antyoksydacyjnych (SOD i GSH)

4. Drastycznego obniżenia poziomu cytokin prozapalnych – TNF-α o około 95% i IL-1β o około 94% w porównaniu do uszkodzenia wywołanego przez KCl, a także znaczącego zmniejszenia poziomów IL-6 i IL-8

Śródbłonek i glikokaliks odgrywają kluczową rolę w wykrywaniu zmian stresu i w aktywacji leukocytów, które mogą powodować uszkodzenie żył i stan zapalny tkanek, prowadząc do następczej nierównowagi w produkcji cytokin prozapalnych. Warstwa śródbłonka odpowiada za utrzymanie napięcia naczyniowego i przepuszczalności ściany naczynia, więc jej upośledzenie może sprzyjać niekorzystnym zdarzeniom prowadzącym do zwiększonego napięcia naczyniowego. Śródbłonek utrzymuje lokalną równowagę między czynnikami pro- i przeciwzapalnymi, a jego dysfunkcja prowadzi do lokalnych zmian naczyniowych i zaburzeń homeostazy.

Jakie mechanizmy kryją się za efektami Vesvein?

Czy istnieje mechanistyczne wyjaśnienie obserwowanych efektów? Autorzy badania sugerują, że działanie Vesvein wynika z synergistycznych efektów jego składników. Diosmina i hesperydyna, jako flawonoidy, wykazują silne działanie przeciwzapalne poprzez hamowanie produkcji NO, prostaglandyny E2 i TNF-α w aktywowanych makrofagach. Ruscus aculeatus zawiera saponiny o działaniu naczynioskurczowym i limfotonizującym. Bromelina i ekstrakt z Ananas comosus posiadają właściwości przeciwobrzękowe i przeciwzapalne, modulując produkcję cytokin i poprawiając mikrokrążenie.

Jednoczesne zmniejszenie MMP-9 i zwiększenie VEGF obserwowane po leczeniu Vesvein może odzwierciedlać modulację wspólnych szlaków upstream, takich jak NF-κB, MAPK lub PI3K/Akt, a nie bezpośredni związek przyczynowy. Naturalne flawonoidy i saponiny, jak donoszono, hamują aktywację NF-κB, zmniejszając w ten sposób ekspresję MMP-9, jednocześnie promując naprawę śródbłonka poprzez regulację w górę VEGF i eNOS. Ta skoordynowana odpowiedź molekularna może leżeć u podstaw podwójnych efektów naczyniochronnych i angiogennych obserwowanych w naszym modelu in vitro.

Jak Vesvein wpisuje się w standardowe leczenie CVD?

Jak te efekty przekładają się na potencjalne korzyści kliniczne w leczeniu CVD? Kluczowe okazały się wyniki dotyczące mechanizmów regulujących napięcie naczyniowe i integralność ściany naczyń. Badanie wykazało, że badane substancje mogą modulować integralność, poziomy elastyny i endoteliny-1 w połączeniu. W szczególności, Vesvein Double Administration przywracał poziomy TEER (opór elektryczny nabłonka) do poziomu wyższego niż kontrola, przywracając poziomy zmienione przez uszkodzenie KCl. Podobnie, poziomy elastyny, markera skurczów i ruchów relaksacyjnych naczyń, również uległy poprawie w porównaniu do uszkodzenia wywołanego przez KCl po leczeniu Vesvein Double Administration. Wreszcie, ponieważ przepuszczalność naczyń jest zmieniona podczas procesu prowadzącego do niewydolności naczyniowej, ważne było ocenić poziomy endoteliny-1. Ten marker również znacząco się poprawił po leczeniu Vesvein Double Administration w porównaniu do uszkodzenia wywołanego przez KCl.

“Vesvein Double Administration zwiększył poziom eNOS lepiej niż pojedyncze składniki (1,34 raza vs diosmina/hesperydyna, 1,26 raza vs Ruscus aculeatus, 1,21 raza vs Ananas comosus, 1,22 raza vs bromelina), produkt komercyjny (65%) i standardowa dawka Vesvein (48%)” – raportują badacze.

Zwiększona ekspresja śródbłonkowej syntazy tlenku azotu (eNOS) przełożyła się na wyższą produkcję tlenku azotu (NO), kluczowego mediatora rozszerzającego naczynia. Równocześnie zaobserwowano korzystne zmiany w poziomach endoteliny-1, elastyny, metaloproteinazy macierzy-9 (MMP-9) i czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF). Wszystkie te markery odgrywają istotną rolę w utrzymaniu prawidłowej struktury i funkcji naczyń żylnych.

Jakie wyzwania i perspektywy wiążą się z dalszymi badaniami?

Upośledzenie syntezy NO pochodzącego ze śródbłonka, związane z dysfunkcją śródbłonka, powoduje lub zwiększa kilka niekorzystnych efektów, w tym skurcz naczyń i zakrzepicę, a także ekspresję prozapalnych cytokin i chemokin. Chociaż uszkodzenie wywołane przez KCl może upośledzać syntezę NO poprzez zmniejszenie poziomu eNOS, Vesvein Double Administration przywracał poziomy eNOS i w konsekwencji produkcję NO, odwracając szkodliwy trend KCl. Vesvein Double Administration wykazał większy efekt w tym kontekście, zapobiegając spadkowi eNOS i zwiększając jego ekspresję bardziej efektywnie niż produkt komercyjny. Vesvein zawiera flawonoidy, dużą grupę polifenoli, które mają zdolność oddziaływania na sygnalizację i metabolizm NO. Prowadzi to do poprawy ekspresji i aktywności eNOS, a także zmniejszenia rozprzęgania eNOS. Ponadto ustalono, że polifenole wywierają znaczący wpływ na rozszerzanie naczyń zależne od NO.

Co ciekawe, jednoczesny wzrost poziomu endoteliny-1 i NO, choć pozornie sprzeczny, może reprezentować mechanizm kompensacyjny w śródbłonku. “Podwyższone poziomy ET-1 mogą odzwierciedlać próby przywrócenia homeostazy naczyniowej po rozluźnieniu mediowanym przez NO, szczególnie w kontekście przewlekłej niewydolności żylnej” – wyjaśniają badacze. Ponadto, stres oksydacyjny i rozprzęganie eNOS mogą ograniczać biodostępność NO pomimo jego pozornej produkcji, promując w ten sposób kompensacyjne uwalnianie ET-1. ET-1 może również wywierać działanie ochronne na śródbłonek poprzez aktywację receptora ETB, który zwiększa syntezę NO pochodzącego z eNOS, podczas gdy patologiczna nierównowaga ETA/ETB może przesunąć system w kierunku skurczu naczyń i stanu zapalnego.

Czy istnieje mechanistyczne wyjaśnienie obserwowanych efektów? Autorzy badania sugerują, że działanie Vesvein wynika z synergistycznych efektów jego składników. Diosmina i hesperydyna, jako flawonoidy, wykazują silne działanie przeciwzapalne poprzez hamowanie produkcji NO, prostaglandyny E2 i TNF-α w aktywowanych makrofagach. Ruscus aculeatus zawiera saponiny o działaniu naczynioskurczowym i limfotonizującym. Bromelina i ekstrakt z Ananas comosus posiadają właściwości przeciwobrzękowe i przeciwzapalne, modulując produkcję cytokin i poprawiając mikrokrążenie.

Jednoczesne zmniejszenie MMP-9 i zwiększenie VEGF obserwowane po leczeniu Vesvein może odzwierciedlać modulację wspólnych szlaków upstream, takich jak NF-κB, MAPK lub PI3K/Akt, a nie bezpośredni związek przyczynowy. Naturalne flawonoidy i saponiny, jak donoszono, hamują aktywację NF-κB, zmniejszając w ten sposób ekspresję MMP-9, jednocześnie promując naprawę śródbłonka poprzez regulację w górę VEGF i eNOS. Ta skoordynowana odpowiedź molekularna może leżeć u podstaw podwójnych efektów naczyniochronnych i angiogennych obserwowanych w naszym modelu in vitro.

Jakie są implikacje tych wyników dla praktyki klinicznej? Vesvein, a szczególnie Vesvein Double Administration, może stanowić obiecującą opcję terapeutyczną jako uzupełnienie standardowego leczenia CVD. Jego wielokierunkowe działanie na procesy zapalne, stres oksydacyjny i funkcję śródbłonka sugeruje potencjał w łagodzeniu objawów związanych z niewydolnością żylną, takich jak ból, obrzęk i uczucie ciężkości kończyn dolnych.

Co ważne, formulacja Vesvein w podwójnej dawce została oceniona w badaniu w celu modelowania potencjalnych scenariuszy pacjenta, w których formulacja mogłaby być podawana z większą częstotliwością lub dawką w ostrych fazach niewydolności żylnej. To podejście metodologiczne pozwoliło na ocenę zarówno zależności od dawki, jak i potencjalnych efektów kumulacyjnych. Warto zauważyć, że zarówno testy żywotności MTT, jak i dane dotyczące produkcji ROS nie wykazały żadnych oznak toksyczności, nawet przy podwójnej dawce, we wszystkich badanych warunkach eksperymentalnych. Bezpieczeństwo tej podwójnej dawki jest dodatkowo poparte istniejącą literaturą, o czym świadczą badania kliniczne badające wpływ Ruscus aculeatus, diosminy, hesperydyny i bromeliny w leczeniu CVD.

Należy jednak pamiętać o ograniczeniach badania. Jako badanie in vitro, nie uwzględnia ono złożoności organizmu ludzkiego, w tym potencjalnych interakcji farmakokinetycznych. Autorzy przyznają, że nie ocenili potencjalnych synergistycznych interakcji między składnikami formuły ani nie przeprowadzili specyficznych testów stabilności końcowego produktu.

Czy zatem warto rozważyć stosowanie preparatów zawierających kombinację tych naturalnych ekstraktów u pacjentów z CVD? Wyniki badania są obiecujące, ale konieczne są dalsze badania kliniczne, aby potwierdzić skuteczność i bezpieczeństwo Vesvein u pacjentów. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę korzystny profil bezpieczeństwa składników i ich udokumentowane działanie w literaturze, lekarze mogą rozważyć włączenie podobnych preparatów jako uzupełnienie standardowej terapii CVD.

W przyszłości badacze planują ocenić fizykochemiczną i enzymatyczną stabilność formuły w symulowanych warunkach żołądkowo-jelitowych oraz synergistyczny wkład jej aktywnych składników do zbiorowych efektów biologicznych. Te informacje będą kluczowe dla optymalizacji dawkowania i maksymalizacji korzyści terapeutycznych u pacjentów z CVD.

Podsumowanie

Przewlekła niewydolność żylna (CVD) to powszechna choroba dotykająca 5-33% dorosłych, częściej kobiety niż mężczyzn, przy czym z wiekiem ryzyko wzrasta do 40% u kobiet i 17% u mężczyzn. Kluczowym mechanizmem patogenetycznym jest dysfunkcja śródbłonka naczyniowego, prowadząca do zaburzeń regulacji napięcia naczyń, procesów zapalnych i degradacji macierzy pozakomórkowej. Włoscy naukowcy opracowali nową formułę Vesvein, zawierającą kombinację diosminy z hesperydyną, ekstraktu z Ruscus aculeatus, bromeliny i ekstraktu z Ananas comosus, która wykazała obiecujące działanie w zaawansowanych modelach in vitro. Badania wykazały, że formuła działa wielokierunkowo – poprawia integralność bariery jelitowej poprzez zwiększenie ekspresji białek połączeń ścisłych, zwiększa żywotność komórek śródbłonka o około 34%, poprawia produkcję ATP o 1,72 raza oraz drastycznie obniża poziom cytokin prozapalnych TNF-α i IL-1β o około 95% i 94%. Vesvein Double Administration wykazał szczególnie silne działanie w modulowaniu kluczowych markerów funkcji naczyniowej – zwiększył ekspresję śródbłonkowej syntazy tlenku azotu (eNOS) lepiej niż pojedyncze składniki i produkty komercyjne, co przełożyło się na wyższą produkcję tlenku azotu, kluczowego mediatora rozszerzającego naczynia. Formuła korzystnie wpływała również na poziomy endoteliny-1, elastyny, metaloproteinazy macierzy-9 i czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego. Mechanizm działania opiera się na synergistycznych efektach składników – flawonoidy wykazują działanie przeciwzapalne przez hamowanie NF-κB, saponiny z Ruscus aculeatus działają naczynioskurczowo i limfotonizująco, a bromelina i ekstrakt z ananasa posiadają właściwości przeciwobrzękowe. Bezpieczeństwo formuły zostało potwierdzone nawet w podwójnej dawce, bez oznak toksyczności. Chociaż wyniki badań in vitro są obiecujące, autorzy podkreślają konieczność przeprowadzenia badań klinicznych dla potwierdzenia skuteczności i bezpieczeństwa u pacjentów, a także dalszych analiz stabilności fizykochemicznej i enzymatycznej formuły w warunkach przewodu pokarmowego.